,,Pomóż mi... zapomnieć'', część XV (minipartówka)

Dzień dobry, Skarby :3

Szima wita was nową,
świeżą (w sumie odleżaną przez kilka tygodni... NIEWAŻNE),
piętnastą częścią~!
*fanfary*

Dobra, dobra, nie ma co zacieszać, bo patrzę wszyscy mają hejta na Aosia.
No jak tak możecie? ;_;

I WEŹCIE WY SIĘ Z TĄ REITUHĄ, KURDEŁĘ XD


Miłej lektury~ C:


______________________________________________________________




[Ruki]

        Otworzyłem oczy z samego rana. Wszystko mnie bolało, więc nie dałem rady się ruszyć...
        - Widzę, że się obudziłeś – usłyszałem głos, po którym przeszły mnie ciarki. Wcale nie były miłe...
Mruknąłem tylko coś niezrozumiale, aby stąd odszedł i zostawił mnie w spokoju.
        - Głodny?
        - Nie... - wychrypiałem. Miałem ochotę umrzeć, a nie jeść.
Aoi nadal się nie zjawił. Zerknąłem na stojący nieopodal zegarek – była siódma rano. Obiecał, że przyjedzie wczoraj... Może i jemu coś się stało...?
Z moich oczu zaczęły płynąć łzy, co nie umknęło uwadze Sakiego.
        - Hej, co jest...? - zapytał, gładząc mnie po ręku. Lekko się szarpnąłem, nie pozwalając mu. - Okej, już nie dotykam... - westchnął.
Serio? Poważnie? Nie będzie mnie obmacywał?
Podniosłem na niego swój zdezorientowany wzrok.
        - Nie zerżniesz mnie...?
        - Może później. Jakoś na razie nie mam ochoty – zaśmiał się wrednie i opuścił sypialnię. Ja znów się popłakałem, dając upust przytłaczającym mnie emocjom.


[Aoi]

        Leniwie przeciągnąłem się, po chwili czując jakiś ciężar na swojej klatce piersiowej.
        - Takanori... - mruknąłem
        - Jeszcze pięć minut... - usłyszałem głos właściciela... zaraz, zaraz. Kiedy Takanori przefarbował się na rudo...?
        - Kouyou...? - zapytałem, czując, jak chłopak mocno obejmuje mnie w pasie. To jakiś żart?!
        - Dzień dobry, kochanie... - mruknął, całując mnie lekko w usta.
        - Co jest grane...? - szepnąłem do siebie, natychmiast podnosząc się do siadu. - I co TY robisz ZE MNĄ w JEDNYM łóżku?!
        - O co ci chodzi...?
        - Czy... Czy my... - jakoś nie przechodziło mi to przez gardło.
        - Nie pamiętasz...? Dobra, trochę się wczoraj spiłeś, ale...
        - Trochę?! Zaciągnąłeś mnie do łóżka! Wykorzystałeś to!
        - Fakt, zaciągnąłem cię. Jednak ty nie miałeś najmniejszej ochoty się stawiać... - warknął zły. Więc chciałem tego...? Jak ja mogłem zdradzić Takanoriego?! Mój największy Skarb...!
        - Boże... Boże, co ja zrobiłem... - już miałem zamiar wstać i iść nie wiadomo gdzie, kiedy poczułem, jak Kouyou chwyta mnie za rękę.
        - Yuu... Zostań... - jęknął błagalnie. Odwróciłem się, patrząc z żalem na jego zmartwioną minę.
        - Przepraszam... - usiadłem z powrotem na łóżku, odwracając się tyłem do chłopaka. Po chwili poczułem, jak lekko przywiera do moich pleców, głaszcząc po ramieniu.
        - Jesteś zły... - bardziej stwierdził.
        - Jestem, kurwa, zły! Ty byś nie był!?  - westchnąłem, pocierając skronie.
        - Może... Skoro mi się poddałeś... To nie było niespecjalnie...?
        - Alkohol może sprowokować wszystko, wiesz? Nawet przespanie się z dobrym kumplem...
        - Wczoraj wyznawałeś mi, że mnie kochałeś...
        - Wyznawałem ci... Ja...?!
        - Czy gdybym Cię nie kochał, mówiłbym ci prawdę?
        - Proszę, Kou...
        - Czemu ty się tak bronisz?! No czemu?!
        - Kocham Takanoriego...
        - Możemy zrobić inaczej... - mruknął, całując mnie ukradkiem w szyję.
        - Co znów wymyśliłeś...? - zerknąłem na niego, odpychając go lekko od siebie.
        - Takanori nie musi o niczym wiedzieć...
        - Czy ciebie do reszty...?!
        - Wiesz, zawsze mogę sprawić, by jakimś cudem Takanori dowiedział się o tym, że przespaliśmy się ze sobą, podczas gdy on...
        - Czekaj, czekaj... Więc to nie był sen?
        - Jaki sen?
        - Takanoriego nie...
        - Która godzina...? - zapytał niepewnie.
        - Kurwa, Kouyou! Zapomnieliśmy o nim!
        - Ja pierdolę! Szybko, ubieraj się i spadamy! - złapał mnie za rękę po tym, jak w pośpiechu narzuciliśmy na siebie ubrania i kurtki. Zbiegliśmy na dół, wskakując na motocykl.

***

        - Szybciej! - ponagliłem chłopaka. Gnaliśmy przez miasto jak szaleńcy. Na szczęście żaden glina nie śmiał przerwać nam akcji.
Przejechaliśmy tę samą drogę, kiedy nagle znalazłem ścieżkę w bok!
        - Kou! Patrz! Droga...! Skręcaj, szybko...!


[Ruki]

        Nadal leżałem na łóżku. Właśnie chciałem spróbować się zdrzemnąć. Spuchnięte od płaczu policzki niesamowicie piekły. Przymknąłem oczy. Nie na długo. Chwilę później poczułem dłoń na swoim tyłku.
Zaczyna się...
        - Śpisz, mój słodki? Trzeba cię rozbudzić. Życie prześpisz...
        - Saki... - szepnąłem, chcąc poprosić go, by tym razem mi darował. Jednak w tym samym momencie poczułem knebel w ustach. Znów...?
Saki podniósł mnie tak, bym usiadł i zdjął ze mnie koszulkę. Następnie popchnął na łóżko. Znów leżałem na brzuchu. Zamknąłem oczy. Czułem, jak zsuwa ze mnie spodnie, bieliznę, następnie unosi moje biodra i jednym, szybkim ruchem wchodzi we mnie do samego końca. Byłem obolały, darłem się - mimo zatkanych ust – najgłośniej jak potrafiłem, a z oczu leciały mi potoki łez. Posuwał mnie szybko, byleby dojść i spuścić się w moim wnętrzu.
Lecz gdy sądziłem, że to koniec, nie wyszedł ze mnie, a dodatkowo dokładał coś jeszcze. Palce...? Chce mnie rozerwać?!
Zacząłem się szarpać, lecz to tylko pogarszało mój – i tak opłakany – stan. Saki przytrzymał mnie za kark, przyciskając do poduszki, bym przestał się szamotać. Dolne partie ciała rwały mnie niesamowicie. Zacząłem skomleć przez ogromną dawkę bólu, jaką dostarczał mi psychopata. Kiedy poczułem w sobie dodatkowo trzeci palec – zemdlałem, nie mogąc znieść tego wszystkiego.


[Aoi]

Dojechaliśmy w szybkim tempie. Chatka była ładna i bynajmniej nie oznajmiała, że mieszka w niej jakiś pojeb...
Kiedy podszedłem razem z Kou bliżej, usłyszałem odgłosy uderzania kogoś... Jakby ktoś przywalił komuś z liścia. Kilkakrotnie. Co tam się dzieje...?!
Niczym w transie podbiegłem do drzwi, wparowując do środka. Było otwarte!
Od razu pobiegłem w stronę źródła dźwięku... prosto do sypialni.
Na łóżku leżał nagi Takanori z kneblem w ustach i związanymi dłońmi. Okładał go ten... ten psychol!
        - Kou! Pomóż, proszę...! - wydarłem się, na co zwróciłem na siebie uwagę czarnowłosego chłopaka. W oczy od razu rzuciła mi się jego blizna na twarzy.
        - Co wy tu robicie?! Wypierdalać stąd! To mój dom!
        - Ale masz kogoś, kto należy do mnie! - krzyknąłem, a w następnej chwili znalazł się przy mnie Kou. Podszedłem do chłopaka, spychając go z Rukiego. Upadł na ziemię, a Kouyou przyłożył mu solidną gałęzią prosto w twarz.
Podbiegłem do Maleństwa, od razu próbując go ocucić. Narzuciłem na niego swoją kurtkę, by nie wyziębił się do końca. Twarz miał zakrwawioną i poobijaną. Kiedy rozwiązałem jego dłonie – miał tam mocno poobcieraną skórę. Zdjąłem knebel, nakazując rudowłosemu przynieść wody. Nawilżyłem nią usta Taki, potem tuląc bezwładnego chłopaka do siebie.
        - Yuu... Ra... Ratuj... - usłyszałem słaby szept.
        - Jestem tu... Takanori, jestem przy tobie... - przytuliłem go mocniej, głaszcząc po głowie i co jakiś czas składając na spoconym czole drobne buziaki.
Kilka minut później usłyszałem sygnał karetki i przebijający go sygnał policyjnego radiowozu...


___________________________________________________________


Nie żywcie hejta do Aosia. Spił się, naprawdę kocha Takę ;_;
To Uru jest zuem. Jego hejcić trzeba ;_;


Odpowiedzi na komentarze:

Kira Sakamoto:
Dobra, cicho ;_; Staram się jak mogę D:

Aoi Konoe:
JAK TO TAK ;___________;

Misha:
Tak.... NIE NIE. TO URUHA MA WPIERDOL. AOSIA ZOSTAF. ON URATOWAŁ TAKĘ ;_;
Myślałam nad taką kontynuacją, ale nie.. XD

Ruder:
Witaj, kochanie! <3
Wiem, zrobiłam tę aoihę specjalnie ;_;

Ina:
Cześć, Inuś <33
Nienie, fochaj się na Uruszkę. On zuy, Aoś kochany ;_;

Midziak:
EHEHE. MISZYN KOMPLIDED. <3
Właśnie tak miało być! :D

Chinatsu Yuuriko:
Hahaha... Brawo, jestem mistrzem. Wszyscy myślą, że będzie reituki, reituha albo aoiha :D
No feś, tak dopingujesz, żeby aoiha była ;_;
Cicho, załóżmy, ze po prostu nie wiedzą, w którą stronę jechać, by znaleźć drogę ;_;

Chizu:
Nie wiem, jak bardzo mam nasrane we łbie, ale... nie bij ;_________;
Widzisz, Kaczka ma tupet ,_,
TO ALKOHOL. NIE FOCHAJ NA AOSIA ;_; AOŚ NIE CHCIAŁ ;_;
Zresztą... potem się wyjaśni, okej? ;_;
Z Reitą też będą przeboje później, khe >_>
HAHAHA. Doebaaś z tą farbą XDD

Jest. Jest wytłumaczenie. :< Potem będzie ;_;

Ej, saki miał klucz, kurde! XD
Tylko schowany! XD

*AiTulaMocnoMocnoChizu* <3

No i masz nexta, kochanie :3